top of page

Namacalne dowody

Nie podążaliśmy bowiem za sprytnie obmyślonymi opowieściami, gdy opowiadaliśmy wam o przyjściu Pana naszego Jezusa Chrystusa w mocy, ale byliśmy naocznymi świadkami Jego majestatu.  2 Piotra 1:16

W tej sekcji:

Chociaż istniała wszechobecna siła sceptycyzmu co do wiary Jezusa, ilość dowodów na Jego istnienie jest dla nikogo niemożliwa do ukrycia. Jeśli jesteś ciekawy, wystarczy spojrzeć z otwartym umysłem i sercem. Bądź chętny i zdolny do spokojnego i racjonalnego otrzymywania informacji. Możesz nawet wyszukiwać jako sceptyk, tak jak ja kiedyś, i znajdować stosy argumentów przeciwko czemukolwiek w tej sprawie. Nigdy nie znalazłem niepodważalnych faktów ani przekonujących dowodów, które wykraczałyby poza zarysowanie powierzchni. Zawsze były mocno splecione z założeniami lub roszczeniami bez pokrycia. Powinniśmy zawsze szukać czegokolwiek, tak jakby to była prawda, albo nie może być. To jest otwarty umysł.

Prorok Izajasz

Isaiah Bulla.jpg

Prorok Jeremiasz

jeremiah-seals.jpg

Król Achaz

3150-7-Ahaz,_bullah.jpg

Natan-Melech/

Ewa Hamelecha

BullaNatanMelech.jpg

Natan-Melech/

Ewa Hamelecha

seal of governor

Król Ezechiasz

hezekiah-bulla.jpg

Jest to jedyna tak zwana „religia”, w której „kopanie” przenosi cię z powrotem do początków czasu ze swoim pochodzeniem i faktycznie ma na to dowody przez cały czas. Dowody na poparcie Biblii są wciąż odkrywane, prawie każdego dnia. „On” zostawił ci aż nadto, żebyś go szukała. Chce, żebyś szukał, chce, żebyś go znalazł, a jego „ukrytym planem” zawsze była miłość i cel przez cały czas. Jesteśmy tu tylko krótko, przede wszystkim po to, by dokonać wyboru.

Archeologia biblijna

Biblical Archeology

Te filmy są absolutnie pełne niesamowitych i niesamowitych informacji. Weryfikują nie tylko kilka historii biblijnych, ale tak wiele z nich. Ta sekcja namacalnych dowodów jest stosunkowo krótka w porównaniu z pozostałymi sekcjami, ale to dlatego, że tak naprawdę nie dotyczy pism. Chodzi głównie o to, co możemy wyciągnąć z ziemi. Namacalne dowody to rzeczy, które możemy zobaczyć i dotknąć, więc szczegóły najlepiej zostawić w niesamowitych filmach. Oglądaj i ciesz się, a na wszelki wypadek wyjdź i zobacz to dla siebie.

„40 faktów biblijnych dotyczących archeologii - Biblia to prawdziwa książka historyczna!” 36:33

„Odkrycia archeologiczne potwierdzające prawdziwość Biblii” 1:19:05

„W Mieście Dawidowym odkryto pieczęć noszącą imię, które widnieje w Biblii” 2:48

"Dowód Pałacu Króla Dawida w Mieście Dawida" 5:30

„Wewnątrz Herodium, Starożytny Pałac Heroda Wielkiego” 27:31

„Archeologia i Biblia: Dom Świętego Piotra” 7:36

„JERUBAAL: Biblijny pseudonim dla Gideona został odkryty! Prof. Yosef Garfinkel wyjaśnia” 30:04

Jerycho odkopane: wyjaśnienie archeologii Jerycha 33:45

„Raport Poncjusza Piłata o JEZUSIE dla Cezara jest SZOKĄCA!” 13:42

Odkrywanie ołtarza Jozuego w Izraelu 9:09

Belshazzar

Belshazzar Stone.jpeg

The Bible speaks of Belshazzar, the king of Babylon killed by the Persians Daniel 5:30. The archeological evidence at the time had Nabonidus as the last king of Babylon. Critics of the Bible quickly jumped on this difference between the archeological record and the Bible. Belshazzar was actually the SON of Nabonidus. Nabonidus lived in Arabia, and Belshazzar was the acting king of Babylon who was killed by the Persians.

Seen in this photo is the Nabonidus Chronicle, an ancient Babylonian text which chronicles the reign of Belshazzar's father and also documents the period during which Belshazzar was regent in Babylon.

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Belshazzar?fbclid=IwAR2E1LlT7jY1qlrTXYzWGcsBYxnLopbkVQAWBxPKJ43Ta2vcEgwlbn-LpXg#

https://creation.com/archaeology-belshazzar?fbclid=IwAR2ln6K5wrwdeh9AwIvwtF56FWVmmuxjf-5BuqVXFIE9IKJSpUENyx9vQBo

Mesha Stele
Moabite Stone

Mesha Stele moabite stone.jpeg

Discovering the MOABITE STONE...MATCHES the Bible! 18:09

The Mesha Stele, also known as the Moabite Stone, is a black basalt monument bearing an inscription by the ninth century B.C.E. Moabite King Mesha. Discovered in 1868 at Dhiban, Jordan (biblical "Dibon," the capital of Moab), the inscription of 34 lines is the most extensive document ever recovered referring contemporaneously to ancient Israel.

The inscription seems to parallel an episode in 2 Kings 3: Jehoram of Israel makes an alliance with Jehoshaphat king of Judah and an unnamed king of Edom (south of Judah) to put down his rebellious vassal Mesha; the three kings have the best of the campaign until Mesha, in desperation, sacrifices to his god Chemosh either his eldest son or the eldest son of the king of Edom; the sacrifice turns the tide, "there came great wrath against Israel", and Mesha apparently achieves victory. This apparent correspondence is the basis of the usual dating of the inscription to about 840 BCE, but André Lemaire has cautioned that the identification is not certain and the stele may be as late as 810 BCE.

The translation:

I am Mesha [1], son of Kemoshyat, king of Moab, the Daibonite.

My father ruled over Moab for thirty years.

But then I ruled after my father.

I made this shrine [2] for Kemosh in Qarḥoh.

(It is) a shr[ine of deli]verance, [3]

because he delivered me from every king (?),

and because he raised me above all my enemies. [4]

Omri was the king of Israel,

and he oppressed Moab for a long time,

because Kemosh was angry at his nation.

Then his son succeeded him,

and he declared, “I will oppress Moab,” too.

He said that during my reign,

but I rose above him and his family.

Israel was destroyed — completely destroyed! —

even though Omri had conquered the land as far as Mehadaba.

He stayed there through his reign and half his son’s reign,

forty years,

but Kemosh returned it during my reign.

I built Baalmaon,

and I made a reservoir in it,

and I built Qiryaten.

The population of Gad had always lived in the nation of Aṭarot,

and the king of Israel had built up Aṭarot.

But I attacked the city and seized it.

I killed the city’s entire population as tribute (?) for Kemosh and Moab;

I plundered the altar of its patron god [5],

and I relocated it (to be) before Kemosh in Qiryat.

I settled the populations of Sharon and Maḥarat in (Aṭarot).

Kemosh then said to me, “Go and seize Nabo from Israel.”

So I went out at night, and I fought with them

from the break of dawn until past noon.

I seized it, and I killed everyone —

seven thousand male citizens, male immigrants,

female citizens, female immigrants, and fertile girls — [6]

because I had devoted them to destruction for Ashtar-Kemosh. [7]

Then I took the vessels of YHWH from there,

and I relocated them (to be) before Kemosh.

The king of Israel had built Yahaṣ,

and he stayed there while he was fighting with me.

But Kemosh drove him out for me.

I took two hundred men from Moab — their entire unit.

I brought (the unit) up to Yahaṣ,

and I seized it to enrich Daibon.

I am the one who built up Qarḥoh, [8]

the garden’s walls and the citadel’s walls.

I am the one who built its gates,

and I am the one who built its towers.

I am the one who built the palace,

and I am the one who made the retaining walls of the reservoir

for the spring in the city center.

(There had been no cistern in the city center of Qarḥoh,

so I told all the people,

“Each household should make their own cistern.”)

I am the one who dug ditches for Qarḥoh,

using the captives from Israel.

I am the one who built Aro’er,

and I am the one who made the road by the Arnon River,

and I am the one who built up Bet Bamot after it was destroyed.

I am the one who built Beṣer back from rubble,

using the population of Daibon —

for everyone in Daibon obeyed me.

I am the one who ruled over hundreds

in the cities I added to the nation.

I am the one who built Mehadaba, Bet Diblaten, and Bet Baalmaon,

and I brought up there the l[ambs? …]

[…] sheep (?) of the nation.

(As for) Ḥawronen, the House of David had lived in [it …]

Then Kemosh told me, “Go out to fight Hawronen.”

So I went out and [attacked the city, and I seized it,

and it was restored by] Kemosh during my reign.

[The remaining couple of lines are very fragmentary.]

Posted by:

https://www.facebook.com/groups/511428289675112/?hoisted_section_header_type=recently_seen&multi_permalinks=517704129047528

CURSED! The Mount Ebal Curse Tablet (Part One): Digging for Truth Episode 200 25:31

CURSED! The Mount Ebal Curse Tablet (Part Two): Digging for Truth Episode 201 25:37

El Arish and The Exodus

El Arish stone.jpeg

In the tiny museum of Isma’ilya, northeast of Cairo, is an artifact that corroborates the Biblical Exodus.. It’s known as the “El Arish Stone”. It is a piece of black granite weighing two tons, measuring 4 feet in length, and 2.5 feet in width. It was found in 1887 on a farm at El Arish, lying on its side. At the time, it was being used as a water trough for cattle. When archaeologist Frances Llewellyn Griffith found the slab of granite, his clue to its value was the hieroglyphics. By the writing, he dated the object to the Ptolemaic period, specifically the 30th Dynasty (380-360 BC), when it was probably used as a shrine. The inscriptions seem to refer to events some 1200 years earlier (c. 1500 BC) and appear to tell the story of the Exodus, but with a twist: this story is told from Pharaoh’s point of view.

 

The black granite inscription corroborates the story of the parting of the sea, as told in Exodus 14. There is a unique hieroglyph on it: three waves and two knives. Egyptologist James Hoffmeier has suggested that we look at the hieroglyphic literally. Seen in this way, the obvious translation is the “parting of the sea” or the “parted sea”.

 

The El Arish stone was being used for water for cattle, some of the inscriptions have been eroded, leaving the ones on the right and back sides of the monument mostly intact. In all, 74 lines are still legible. One line seems to be referencing Moses: he is referred to as the “Prince of the Desert” and his Israelite followers are called the “evil ones” or “evil-doers”. The Egyptian text also tells about how Pharaoh chased the Queen Mother, Tefnut, presumably the royal princess that once raised Moses, as she was leaving with the departing Israelites. This corroborates the Talmud (Sotah 12a) which states that the princess left on the Exodus, marrying the Israelite leader, Caleb son of Yefuneh.

The stone also seems to be reporting some of the Biblical plagues, including prolonged darkness and a terrible tempest. Furthermore, it mentions a specific location next to where the sea parted. The place is called “Pekharti”. Remarkably, this exact place is mentioned in Exodus 14:2,9 as the location where the Israelites camped just prior to the parting of the sea. In the Book of Exodus, it is called “Pi-hahiroth”.

If all this is not enough the Torah states that, as he was dying, the Biblical patriarch Jacob/Israel blessed his son Joseph wishing for Joseph’s children to “fishify” i.e., that they ”increase in the land like fish”. For this blessing, he made up a new word; “fishify”, “Idgu” in Hebrew (Genesis 48:16). Later, when the Israelites are leaving on the Exodus they take the bones of Joseph with them to the Promised Land (Exodus 13:19). Shockingly, the El Arish stone says that when the “evildoers” left Egypt, they took “Dagai” with them. The exact nickname given by the Torah to Joseph!

Isn’t is curious how academics can ignore inconvenient archaeology... That proves the Bible? Post by : https://www.facebook.com/1mill.creationist

Read what the stone says and more about it here

https://blogs.timesofisrael.com/decoding-the-el-arish-stone-blog-entry-1/

https://blogs.timesofisrael.com/decoding-the-el-arish-stone-blog-entry-2/

https://blogs.timesofisrael.com/decoding-the-el-arish-stone-blog-entry-3/

Merneptah Stele

Merneptah Steel.jpeg
Merneptah stele inscription.jpeg
Screen Shot 2023-07-09 at 4.47_edited.jpg

The Merneptah Stele, also known as the Israel Stele is an inscription by Merneptah, a pharaoh in ancient Egypt who reigned from 1213 to 1203 BCE. It is now housed at the Egyptian Museum in Cairo.

The text describes Merneptah's victory over the ancient Libyans and their allies, but the last three of the 28 lines deal with a separate campaign in Canaan, then part of Egypt's colonial conquest. Israel is mentioned by name. It is one of four known inscriptions from the Iron Age that mention Israel by name, with the others being the Mesha Stele, the Tel Dan Stele, and the Kurkh Monoliths.

One of the most important discoveries that relate to the time of the Exodus is the Merneptah stele which dates to about 1210 BC. Merneptah, the king of Egypt, boasts that he has destroyed his enemies in Canaan. The black granite stele primarily commemorates a victory in a campaign as he states: Plundered is the Canaan with every evil; Carried off is Ashkelon; seized upon is Gezer; Yanoam is made as that which does not exist; Israel is laid waste, his seed is not; The word "Israel" here is written in Egyptian with the determinative for people rather than land. This implies that Israel did not have a king or kingdom at this time. This would be the time of the judges. The text also implies that Israel was as strong as the other cities mentioned, and not just a small tribe.

In 1896 W. M. Flinders Petrie discovered the Merneptah Stele -- also known as the Israel Stele or Victory Stele of Merneptah -- in the first court of Merneptah's mortuary temple at Thebes.

It is inscribed on the reverse of a large granite stele originally erected by the Ancient Egyptian king Amenhotep III, but later inscribed by Merneptah who ruled Egypt from 1213 to 1203 BC.

https://answersingenesis.org/archaeology/merneptah-stele/

https://en.wikipedia.org/wiki/Merneptah_Stele

Evidence for Ancient Israel Discovered in Egypt 6:16

The Curse Tablet

Curse Tablet

In March of 2022, a lead curse tablet was deciphered to be the oldest mention of YHWH, the name revealed by God to Moses himself. It happened to be found at the excavated location of Joshua's altar on Mt. Ebal. Joshua's altar has been dated to 1406 BC, EXACTLY 40 years after the Exodus from Egypt, and lines up with the crossing of the Jordan.

Mt. Ebal was called the mountain of curses in Deuteronomy 27. This is another reason the tablet is a remarkable find. It may be connected with the renewal of the covenant (Joshua 8:30-35)

The tablet reads:

"Cursed, cursed, cursed – cursed by the God YHW.

You will die cursed.

Cursed you will surely die.

Cursed by YHW – cursed, cursed, cursed."

The Egyptian Scarab of Thutmoses III, believed by many to be the pharaoh during the Exodus, is dated to the time period as well (It all lines up)

Last but not least, this is direct evidence that the Bible was written when It was purported to be, not centuries later as it is often asserted by critics and naysayers.

https://biblearchaeologyreport.com/2022/12/27/top-ten-discoveries-in-biblical-archaeology-in-2022/?fbclid=IwAR1yyyT5KwrAeouYMcceIVGi1a4chYohrpWKmMqYjI_ggEUfP2TGl2FEM3k

https://www.bible.ca/archeology/bible-archeology-altar-of-joshua.htm?fbclid=IwAR2nq7AurBeASH7ZoLOJuukB2ydsajOgr6xA3FS6RNqTmvDWiFqAImyLksQ

Wzorce dowodowe

exodus pic.jpg

Te filmy pochodzą od człowieka, który znalazł się w takiej samej sytuacji, jak wielu z nas, w kryzysie wiary. Miejsce, w którym osiągasz taki punkt w swoim życiu, w którym wydaje ci się całkiem możliwe, że nic nie może powstrzymać tego, w co włożyłeś swoją wiarę. Czas, aby sprawdzić, czy istnieją prawdziwe dowody na poparcie tego, co mówi Biblia.

Ludzie, którzy stworzyli te filmy, wykonali fenomenalną robotę i naprawdę wierzę, że Bóg był za nimi na każdym kroku. Kiedy pierwszy raz je zobaczyłem, naprawdę nie spodziewałem się dużej treści. Z pewnością nie spodziewałem się, że będą tak dobrze zorganizowane, wyprodukowane lub tak dogłębne, jak są. Oczywiście jest tylko jeden sposób, aby się dowiedzieć, więc je kupiłem.

Powiem, że klaskałem ze zdumienia i radości podczas domowych biegów, w które trafiły te filmy. Byłem BARDZO mile zaskoczony. Wyjaśnił wszystkie te same dziwne rzeczy, które znalazłem podczas osobistych poszukiwań. Zanim je obejrzałem, już wcześniej zszedłem tropem tego, kim był faraon exodusu i doszedłem do wniosku literackiego, że to nie był rzekomy ramzes, jak twierdzili ludzie, z okresu, który nie uczynił żadnego. sens. Był jeszcze jeden Ramzes, który żył wcześniej i bardzo dobrze pasował do formy. Jednak szlak, którym zszedłem, był bardzo długi i miał wiele stycznych, z nielicznymi udostępnionymi dowodami. Nie było to coś, co mógłbym z łatwością opublikować lub nałożyć na palec. Te filmy wyjaśniają to wszystko TAK dobrze, a ten człowiek poszedł tam i sam uzyskał te odpowiedzi.

Nie mogę wystarczająco zaakceptować tych filmów. Wejdź na tę stronę i pobierz lub kup te filmy, aby uzyskać doskonałą, dogłębną analizę każdego tematu.

„Wzory dowodów: exodus - Pełny zwiastun” 3:39

Amenhotep II as Pharaoh of the Exodus (Part One): Digging for Truth Episode 146 25:41

Exodus Pharaoh EXPLAINED! 22:13

Dowody literackie poza Biblią

Literary Evidence Outside The Bible
Tacitus.jpg

Tacyt

Josephus.jpg

Józefa

Pliny The Younger.jpg

Pliniusz Młodszy

Lucian of Samosata.png

Lucjan z Samosaty

Babylonian Talmud.jpg

Talmud Babiloński

Wstęp

 

    Chociaż istnieją przytłaczające dowody na to, że Nowy Testament jest dokładnym i godnym zaufania dokumentem historycznym, wielu ludzi nadal nie chce wierzyć w to, co mówi, chyba że istnieje również niezależne, niebiblijne świadectwo, które potwierdza jego stwierdzenia. We wstępie do jednej ze swoich książek FF Bruce opowiada o chrześcijańskim korespondencie, któremu przyjaciel agnostyk powiedział, że „oprócz niejasnych wzmianek w Flawiuszu i tym podobnych”, nie było żadnych historycznych dowodów na życie Jezusa poza Biblią. [1]  To, jak napisał do Bruce'a, spowodowało u niego „wielkie zaniepokojenie i trochę niepokoju w [jego] życiu duchowym”. [2]  Kończy swój list pytaniem: „Czy taki dodatkowy dowód jest dostępny, a jeśli nie, to czy istnieją powody jego braku?” [3]  Odpowiedź na to pytanie brzmi: „Tak, takie dodatkowe dowody są dostępne” i przyjrzymy się niektórym z nich w tym artykule.

Dowody od Tacyta

 

     Zacznijmy nasze dochodzenie od fragmentu, który historyk Edwin Yamauchi nazywa „prawdopodobnie najważniejszym odniesieniem do Jezusa poza Nowym Testamentem”. [4]  Relacjonując decyzję cesarza Nerona o winie chrześcijan za pożar, który zniszczył Rzym w 64 rne, rzymski historyk Tacyt napisał:

 

     Nero przymocował winę... do klasy znienawidzonej za swoje obrzydliwości, zwanej przez lud chrześcijanami. Christus, od którego wzięła się nazwa, poniósł za Tyberiusza najwyższą karę z rąk… Poncjusza Pilatusa, a przesąd najbardziej złośliwy, w ten sposób na razie powstrzymany, ponownie wybuchł nie tylko w Judei, pierwsze źródło zła, ale nawet w Rzymie.... [5]

     Czego możemy się nauczyć z tego starożytnego (i raczej niesympatycznego) odniesienia do Jezusa i pierwszych chrześcijan? Zauważmy najpierw, że Tacyt donosi, że chrześcijanie wywodzą swoje imię od historycznej osoby zwanej Christus (z łaciny) lub Chrystus. Mówi się, że „poniósł najwyższą karę”, oczywiście nawiązując do rzymskiej metody egzekucji znanej jako ukrzyżowanie. Mówi się, że miało to miejsce za panowania Tyberiusza i z wyroku Poncjusza Pilata. To potwierdza wiele z tego, co Ewangelie mówią nam o śmierci Jezusa.

     Ale co mamy zrobić z dość enigmatycznym stwierdzeniem Tacyta, że śmierć Chrystusa na krótko powstrzymała „najbardziej złośliwy przesąd”, który później powstał nie tylko w Judei, ale także w Rzymie? Pewien historyk sugeruje, że Tacyt „składa tutaj pośrednie… świadectwo przekonania wczesnego kościoła, że Chrystus, który został ukrzyżowany, powstał z grobu”. [6]  Chociaż ta interpretacja jest wprawdzie spekulacyjna, pomaga wyjaśnić skądinąd dziwaczne występowanie szybko rozwijającej się religii, opartej na kulcie człowieka, który został ukrzyżowany jako przestępca. [7]  Jak inaczej można to wyjaśnić?

Dowody od Pliniusza Młodszego

 

     Innym ważnym źródłem dowodów na temat Jezusa i wczesnego chrześcijaństwa są listy Pliniusza Młodszego do cesarza Trajana. Pliniusz był rzymskim namiestnikiem Bitynii w Azji Mniejszej. W jednym ze swoich listów, datowanym na około 112 rne, prosi Trajana o radę w sprawie właściwego sposobu prowadzenia postępowania sądowego przeciwko osobom oskarżonym o bycie chrześcijanami. [8]  Pliniusz mówi, że musiał skonsultować się z cesarzem w tej sprawie, ponieważ o chrześcijaństwo oskarżono mnóstwo ludzi w każdym wieku, niezależnie od klasy i płci. [9]

W pewnym momencie swojego listu Pliniusz przytacza niektóre informacje, które zdobył o tych chrześcijanach:

 

     Mieli zwyczaj spotykać się w określony dzień przed nastaniem światła, kiedy śpiewali w naprzemiennych wersach hymn do Chrystusa jak do boga i związali się uroczystą przysięgą, że nie do żadnych złych czynów, ale nigdy do popełniać oszustwa, kradzieży lub cudzołóstwa, aby nigdy nie fałszować swojego słowa, ani odmawiać zaufania, kiedy powinni zostać wezwani do jego przekazania; po czym ich zwyczajem było rozdzielanie się, a następnie ponowne składanie, by spożywać jedzenie – ale jedzenie zwyczajnego i niewinnego rodzaju. [10]

     Ten fragment dostarcza nam wielu interesujących wglądów w wierzenia i praktyki wczesnych chrześcijan. Po pierwsze, widzimy, że chrześcijanie regularnie spotykali się w wyznaczonym dniu na wielbienie Boga. Po drugie, ich kult był skierowany do Chrystusa, pokazując, że mocno wierzyli w Jego boskość. Co więcej, pewien uczony interpretuje stwierdzenie Pliniusza, że hymny śpiewano Chrystusowi „jak do boga”, jako odniesienie do dość charakterystycznego faktu, że „w przeciwieństwie do innych czczonych bogów, Chrystus był osobą żyjącą na ziemi”. [11]  Jeśli ta interpretacja jest poprawna, Pliniusz rozumiał, że chrześcijanie czcili prawdziwą historyczną osobę jako Boga! Oczywiście zgadza się to doskonale z doktryną Nowego Testamentu, że Jezus był zarówno Bogiem, jak i człowiekiem.

     List Pliniusza nie tylko pomaga nam zrozumieć, w co wierzyli pierwsi chrześcijanie o osobie Jezusa, ale także ukazuje wysoki szacunek, jakim darzyli Jego nauki. Na przykład Pliniusz zauważa, że chrześcijanie „związali się uroczystą przysięgą”, że nie będą naruszać różnych norm moralnych, które mają swoje źródło w naukach etycznych Jezusa. Ponadto odniesienie Pliniusza do chrześcijańskiego zwyczaju spożywania wspólnego posiłku prawdopodobnie nawiązuje do przestrzegania przez nich komunii i „uczty miłości”. [12]  Ta interpretacja pomaga wyjaśnić chrześcijańskie twierdzenie, że posiłek był jedynie „pokarmem zwykłego i niewinnego rodzaju”. Próbowali odeprzeć zarzut, czasem wysuwany przez niechrześcijan, o praktykowanie „kanibalizmu rytualnego”. [13]  Chrześcijanie tamtych czasów pokornie odrzucali takie oszczercze ataki na nauki Jezusa. Czasami musimy zrobić to samo dzisiaj.

Dowody od Józefa Flawiusza

 

     Być może najbardziej niezwykłe pozabiblijne wzmianki o Jezusie można znaleźć w pismach Józefa Flawiusza, żydowskiego historyka z I wieku. Dwukrotnie w swoich Starożytności żydowskich wspomina o Jezusie. Drugie, mniej odkrywcze, wzmianka opisuje potępienie jednego „Jakuba” przez żydowski Sanhedryn. Ten Jakub, mówi Józef Flawiusz, był „bratem Jezusa, tak zwanego Chrystusa”. [14]  FF Bruce wskazuje, że zgadza się to z opisem Jakuba w Galacjan 1:19 przez Pawła jako „brata Pana”. [15]  A Edwin Yamauchi informuje nas, że „niewielu uczonych kwestionowało”, że Józef Flawiusz rzeczywiście napisał ten fragment. [16]

     Choć ta krótka wzmianka jest interesująca, istnieje wcześniejsza, która jest naprawdę zdumiewająca. Nazywana „Testimonium Flavianum”, odpowiednia część deklaruje:

 

     Mniej więcej w tym czasie żył Jezus, mądry człowiek, jeśli rzeczywiście należy go nazywać człowiekiem. Bo on... dokonał zaskakujących wyczynów.... Był Chrystusem. Kiedy Piłat ... skazał go na ukrzyżowanie, ci, którzy... . . pokochali go, nie wyrzekli się do niego miłości. Trzeciego dnia pojawił się... przywrócony do życia... A plemię Chrześcijan... nie zniknęło. [17]

     Czy Józef naprawdę to napisał? Większość uczonych uważa, że rdzeń tego fragmentu pochodzi od Józefa Flawiusza, ale został on później zmieniony przez chrześcijańskiego redaktora, prawdopodobnie między III a IV wiekiem naszej ery [18]  Ale dlaczego uważają, że został zmieniony? Józef Flawiusz nie był chrześcijaninem i trudno uwierzyć, że ktokolwiek poza chrześcijaninem wypowiedziałby niektóre z tych stwierdzeń. [19]

     Na przykład twierdzenie, że Jezus był mądrym człowiekiem, wydaje się autentyczne, ale wyrażenie „jeśli rzeczywiście należy go nazywać człowiekiem” jest podejrzane. Oznacza to, że Jezus był kimś więcej niż człowiekiem i jest mało prawdopodobne, by Józef tak powiedział! Trudno też uwierzyć, że stwierdziłby stanowczo, że Jezus był Chrystusem, zwłaszcza gdy później nazywa Jezusa „tak zwanym” Chrystusem. Wreszcie twierdzenie, że trzeciego dnia Jezus ukazał się swoim uczniom przywrócony do życia, jako że potwierdza zmartwychwstanie Jezusa, jest mało prawdopodobne, aby pochodziło od niechrześcijan!

     Ale nawet jeśli pominiemy wątpliwe części tego fragmentu, nadal pozostaje nam wiele potwierdzających informacji o biblijnym Jezusie. Czytamy, że był mądrym człowiekiem, który dokonywał zaskakujących wyczynów. I chociaż został ukrzyżowany pod Piłatem, Jego wyznawcy kontynuowali swoje uczniostwo i stali się znani jako chrześcijanie. Kiedy połączymy te stwierdzenia z późniejszym odniesieniem się przez Józefa Flawiusza do Jezusa jako „tak zwanego Chrystusa”, wyłania się dość szczegółowy obraz, który całkiem dobrze harmonizuje z zapisem biblijnym. Coraz częściej okazuje się, że „Jezus biblijny” i „Jezus historyczny” to jedno i to samo!

Dowody z Talmudu Babilońskiego

 

     Istnieje tylko kilka wyraźnych odniesień do Jezusa w Talmudzie Babilońskim, zbiorze żydowskich pism rabinicznych skompilowanych między około 70-500 AD. Biorąc pod uwagę te ramy czasowe, naturalnie przypuszcza się, że wcześniejsze odniesienia do Jezusa są bardziej prawdopodobne z historycznego punktu widzenia niż późniejsze. W przypadku Talmudu najwcześniejszy okres kompilacji miał miejsce w latach 70-200 ne. [20]  Najważniejsza wzmianka o Jezusie z tego okresu brzmi:

 

     W przeddzień Paschy Jeszu został powieszony. Na czterdzieści dni przed wykonaniem egzekucji herold... wołał: „Idzie na ukamienowanie, ponieważ praktykował czary i skłaniał Izrael do odstępstwa”. [21]

     Przyjrzyjmy się temu fragmentowi. Być może zauważyłeś, że odnosi się do kogoś o imieniu „Jeszu”. Dlaczego więc myślimy, że to jest Jezus? W rzeczywistości „Jeszu” (lub „Jeszua”) to sposób, w jaki imię Jezusa wymawia się po hebrajsku. Ale co ten fragment oznacza, mówiąc, że Jezus „został powieszony”? Czy Nowy Testament nie mówi, że został ukrzyżowany? Rzeczywiście tak. Ale termin „powieszony” może funkcjonować jako synonim słowa „ukrzyżowany”. Na przykład Gal. 3:13 stwierdza, że Chrystus został „powieszony”, a Łukasz 23:39 stosuje ten termin do przestępców, którzy zostali ukrzyżowani z Jezusem. [22]  Tak więc Talmud oświadcza, że Jezus został ukrzyżowany w wigilię Paschy. Ale co z krzykiem herolda, że Jezus ma zostać ukamienowany? Może to po prostu wskazywać, co planowali żydowscy przywódcy. [23]  Jeśli tak, zaangażowanie Rzymian zmieniło ich plany! [24]

     Ten fragment mówi nam również, dlaczego Jezus został ukrzyżowany. Twierdzi, że praktykował czary i zwabił Izrael do odstępstwa! Ponieważ oskarżenie to pochodzi z dość wrogiego źródła, nie powinniśmy się zbytnio dziwić, jeśli Jezus jest opisany nieco inaczej niż w Nowym Testamencie. Ale jeśli uwzględnimy to, co takie oskarżenia mogą sugerować w odniesieniu do Jezusa?

     Co ciekawe, oba oskarżenia mają bliskie podobieństwa w ewangeliach kanonicznych. Na przykład oskarżenie o czary jest podobne do oskarżenia faryzeuszy, że Jezus wypędzał demony „przez Belzebuba, władcę demonów”. [25]  Ale zauważcie to: takie oskarżenie faktycznie ma tendencję do potwierdzania nowotestamentowego twierdzenia, że Jezus dokonał cudownych czynów. Najwyraźniej cuda Jezusa były zbyt dobrze poświadczone, by zaprzeczyć. Jedyną alternatywą było przypisanie ich do czarów! Podobnie zarzut nakłaniania Izraela do odstępstwa jest analogiczny do relacji Łukasza o żydowskich przywódcach, którzy oskarżali Jezusa o zwodzenie narodu swoją nauką. [26] Takie oskarżenie zdaje się potwierdzać nowotestamentowy zapis o potężnej służbie nauczania Jezusa. Tak więc, jeśli czyta się go uważnie, ten fragment Talmudu potwierdza znaczną część naszej wiedzy o Jezusie z Nowego Testamentu.

Dowody od Luciana

 

     Lucian z Samosaty był greckim satyrykiem z II wieku. W jednym ze swoich dzieł tak pisał o pierwszych chrześcijanach:

Chrześcijanie… do dziś czczą człowieka – wybitną osobistość, która wprowadziła ich nowe obrzędy i została z tego powodu ukrzyżowana…. w chwili, gdy nawracają się i zaprzeczają bogom Grecji, oddają cześć ukrzyżowanemu mędrcowi i żyją według jego praw. [27]

     Chociaż Lucian żartuje z pierwszych chrześcijan, robi kilka znaczących komentarzy na temat ich założyciela. Na przykład, mówi, że chrześcijanie czcili człowieka, „który wprowadził ich nowe obrzędy”. I chociaż wyznawcy tego człowieka wyraźnie myśleli o Nim bardzo wysoko, tak bardzo rozgniewał On wielu współczesnych Swoją nauką, że „został ukrzyżowany z tego powodu”.

     Chociaż Lucian nie wymienia swojego imienia, wyraźnie odnosi się do Jezusa. Ale czego nauczał Jezus, by wzbudzić taki gniew? Według Luciana nauczał, że wszyscy mężczyźni są braćmi od momentu nawrócenia. To wystarczająco nieszkodliwe. Ale na czym polegało to nawrócenie? Wiązało się to z wypieraniem się greckich bogów, wielbieniem Jezusa i życiem zgodnie z Jego naukami. Nietrudno sobie wyobrazić, że ktoś został zabity za nauczanie tego. Chociaż Lucian nie mówi tego wprost, chrześcijańskie wyrzeczenie się innych bogów w połączeniu z ich kultem Jezusa implikuje przekonanie, że Jezus był czymś więcej niż człowiekiem. Ponieważ wyparli się innych bogów, aby Go czcić, najwyraźniej uważali Jezusa za większego Boga niż jakikolwiek, który miała do zaoferowania Grecja!

Wniosek

 

     Podsumujmy to, czego dowiedzieliśmy się o Jezusie z tego badania starożytnych źródeł niechrześcijańskich. Po pierwsze, zarówno Józef Flawiusz, jak i Lucjan wskazują, że Jezusa uważano za mądrego. Po drugie, Pliniusz, Talmud i Lucian sugerują, że był potężnym i szanowanym nauczycielem. Po trzecie, zarówno Józef Flawiusz, jak i Talmud wskazują, że dokonał cudownych czynów. Po czwarte, Tacyt, Józef Flawiusz, Talmud i Lucjan wszyscy wspominają, że został ukrzyżowany. Tacyt i Józef Flawiusz twierdzą, że miało to miejsce za Poncjusza Piłata. A Talmud oświadcza, że wydarzyło się to w przeddzień Paschy. Po piąte, możliwe są odniesienia do wiary chrześcijańskiej w zmartwychwstanie Jezusa zarówno u Tacyta, jak i Józefa Flawiusza. Po szóste, Józef Flawiusz odnotowuje, że wyznawcy Jezusa wierzyli, że był Chrystusem, czyli Mesjaszem. I wreszcie, zarówno Pliniusz, jak i Lucjan wskazują, że chrześcijanie czcili Jezusa jako Boga!

     Mam nadzieję, że widzisz, jak ten mały wybór starożytnych niechrześcijańskich źródeł pomaga potwierdzić naszą wiedzę o Jezusie z ewangelii. Oczywiście istnieje również wiele starożytnych chrześcijańskich źródeł informacji o Jezusie. Ale ponieważ historyczna wiarygodność ewangelii kanonicznych jest tak dobrze ugruntowana, zapraszam do przeczytania ich dla autorytatywnego „życia Jezusa!”

Ten artykuł został zaczerpnięty z  bethinking.org  - odwiedzać  bethinking.org  aby uzyskać więcej artykułów, rozmów i filmów dotyczących tego i innych istotnych tematów.

 

Uwagi

  1. FF Bruce, Jezus i chrześcijańskie początki poza Nowym Testamentem (Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1974), 13.

  2. Tamże.

  3. Tamże.

  4. Edwin Yamauchi, cytowany w Lee Strobel, The Case for Christ (Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House, 1998), s. 82.

  5. Tacyt, Annals 15.44, cytowany w Strobel, The Case for Christ, 82.

  6. ND Anderson, Christianity: The Witness of History (Londyn: Tyndale, 1969), 19, cyt. w Gary R. Habermas, The Historical Jesus (Joplin, Missouri: College Press Publishing Company, 1996), s. 189-190.

  7. Edwin Yamauchi, cytowany w Strobel, The Case for Christ, 82.

  8. Pliniusz, Listy x. 96, cytowany w Bruce, Christian Origins, s. 25; Habermas, Jezus historyczny, 198.

  9. Tamże, 27.

  10. Pliniusz, Listy, przeł. Williama Melmotha, ks. WML Hutchinson (Cambridge: Harvard Univ. Press, 1935), t. II, X s. 96, cyt. za Habermas, The Historical Jesus, 199.

  11. M. Harris, „References to Jesus in Early Classical Authors”, w Gospel Perspectives V, 354-55, cytowany w E. Yamauchi, „Jesus Outside the New Testament: What is the Evidence?”, w: Jesus Under Fire, wyd. Michael J. Wilkins i JP Moreland (Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House, 1995), s. 227, przyp. 66.

  12. Habermas, Historyczny Jezus, 199.

  13. Bruce, Chrześcijańskie pochodzenie, 28.

  14. Józefa Flawiusza, Starożytności XX. 200, cytowany w Bruce, Christian Origins, s. 36.

  15. Tamże.

  16. Yamauchi, „Jezus poza Nowym Testamentem”, 212.

  17. Józef Flawiusz, Starożytności 18.63-64, cytowany w Yamauchi, „Jezus poza Nowym Testamentem”, 212.

  18. Tamże.

  19. Inna wersja „Testimonium Flavianum” Józefa Flawiusza przetrwała w dziesiątej wersji arabskiej (Bruce, Christian Origins, 41). W 1971 roku profesor Schlomo Pines opublikował opracowanie na temat tego fragmentu. Ten fragment jest interesujący, ponieważ brakuje w nim większości wątpliwych elementów, które wielu uczonych uważa za chrześcijańskie interpolacje. Rzeczywiście, „jak stwierdzili Schlomo Pines i David Flusser…, jest całkiem prawdopodobne, że żaden z argumentów przeciwko pisaniu przez Józefa Flawiusza oryginalnych słów nie odnosi się nawet do tekstu arabskiego, zwłaszcza że ten ostatni miałby mniejsze szanse na cenzurę przez kościół” (Habermas, The Historical Jesus, 194). Fragment ten brzmi następująco: „W tym czasie był pewien mądry człowiek, który nazywał się Jezus. Jego postępowanie było dobre i (on) był znany z cnoty. I wielu ludzi spośród Żydów i innych narodów zostało jego uczniami. Piłat skazał go na ukrzyżowanie i śmierć, ale ci, którzy stali się jego uczniami, nie porzucili jego uczniostwa, opowiadali, że ukazał się im w trzy dni po ukrzyżowaniu i że żyje, a zatem być może był Mesjaszem, jeśli chodzi o którego prorocy opowiadali o cudach. (Cyt. za: James H. Charlesworth, Jesus Within Judaism, (Garden City: Doubleday, 1988), s. 95, cyt. w Habermas, The Historical Jesus, 194).

  20. Habermas, Historyczny Jezus, 202-03.

  21. Talmud Babiloński, przeł. I. Epstein (Londyn: Soncino, 1935), t. III, Sanhedryn 43a, 281, cyt. za Habermas, The Historical Jesus, 203.

  22. Habermas, Historyczny Jezus, 203.

  23. Zobacz Ew. Jana 8:58-59 i 10:31-33.

  24. Habermas, The Historical Jesus, 204. Zobacz też Ew. Jana 18:31-32.

  25. Mateusza 12:24. Zaczerpnąłem tę obserwację z Bruce’a, Christian Origins, 56.

  26. Łukasza 23:2, 5.

  27. Lucian, „Śmierć Peregrine”, 11-13, w Dziełach Luciana z Samosaty, przeł. autorstwa HW Fowlera i FG Fowlera, 4 tomy. (Oxford: Clarendon, 1949), t. 4., cytowany w Habermas, The Historical Jesus, 206.

©2001  Służby sondażowe

 Grób Jezusa i Całun

Jesus' Tomb & The Shroud

„Miejsce ukrzyżowania Jezusa? (Czaszka, ogród i grób)” 7:36

Całun Turyński jest rzeczywiście czymś, co przykuwa uwagę. Ekspert do całunu, Russ Breault, powiedział to najlepiej, gdy powiedział: Nie mogę udowodnić, że to całun Jezusa, ale nie mogę też zignorować wszystkich tych niezwykle dokładnych szczegółów, które są bardzo zgodne z niezwykłymi wydarzeniami w pismach świętych, ukrzyżowanie.

Wcześniejsze

Obserwowanie otrzymania zmartwychwstania naprawdę powinno zwrócić twoją uwagę. Tworzy również wiele filmów i innych materiałów, które można kupić na jego stronie internetowej, jeśli chcesz usłyszeć więcej.

https://shroudencounter.com/shroud-store/

Wcześniejsze

Drugi film to bardzo interesująca historia fotografa, który był tam, kiedy oglądali całun. Podaje wiele niesamowitych szczegółów i historii z tego, co wydarzyło się podczas inspekcji naukowej. Jak zwykle wydarzyło się wiele rzeczy, o których ludzie nie chcą Ci powiedzieć. Ma również bardzo szczegółową stronę internetową ze wszystkimi swoimi odkryciami na tej stronie:

https://shroud.com

Całun Turyński - oficjalny fotograf dokumentujący opowiada wewnętrzną historię 1:19:14

W końcu możesz zacząć się zastanawiać nad danymi. Jakie mamy fakty dotyczące śmierci i zmartwychwstania Jezusa? Spójrz na ten następny link. Każdy temat można zbadać według własnego uznania, ale obejmuje on zwykłe tematy dowodowe, takie jak ogromny kamień, który został przesunięty, pusty grobowiec, rzymska pieczęć, która została złamana, rzymskie strażnice i nie tylko.

http://www.israeljerusalem.com/jesus-tomb.htm

Wiemy, że istnieje wiele dowodów na to, że Jezus rzeczywiście istniał. Biblia mówi, że podobnie jak inni, którzy potwierdzili, że sformułował te twierdzenia. Przyznają to nawet ci, którzy nie są chrześcijanami. Ale czy są jacyś świadkowie, którzy mogą poświadczyć wydarzenia nie tylko z jego życia przed ukrzyżowaniem, ale także po nim? W tym jego ponowne pojawienie się po śmierci. Tak! Jest dużo!

http://www.bible.ca/d-resurrection-evidence-Josh-McDowell.htm

Całun Turyński

shroudwithbloodonly.jpg

Russ Breault: przyjęcie zmartwychwstania 28:31

„Nowe zdumiewające zjawisko wykryte na Całunie 53:29

„4 fakty historyczne, które potwierdzają Jezusa

Naprawdę powstał z martwych ” 28:31

Dowody na istnienie Jezusa poza Biblią są absolutnie fascynujące!

http://coldcasechristianity.com/2014/is-there-any-evidence-for-jesus-outside-the-bible/

Relacje naocznych świadków o Jezusie zapisane poza Biblią

https://www.bethinking.org/jesus/ancient-evidence-for-jesus-from-non-christian-sources

Przeprawa przez Morze Czerwone i góra Synaj

Rea Sea Crossing & Mt. Sinai

„Uważaj na dźwięk klaskania jedną ręką”.

hand black background.jpg

     Z góry przyjęte uprzedzenia to kwestia, która dotyczy każdej grupy na świecie. Zwrot „Strzeż się dźwięku jednej klaszczącej ręki” odnosi się do tego problemu i żadna osoba nie jest na niego odporna. Wszyscy chrześcijanie powinni przyznać, że są grzesznikami, którzy wierzą i próbują podążać za Chrystusem, i chociaż zawsze powinniśmy starać się postępować właściwie, żadna osoba nie podąża za Chrystusem tak bardzo, jak byśmy chcieli. To zdanie mówi, że musisz wysłuchać obu stron sporu, zanim będzie można wyciągnąć rozsądny wniosek.  Przysłów osiemnaście: siedemnaście mówi o tym,

„Pierwszy, który wstawia się w swojej sprawie, wydaje się słuszny, dopóki jego sąsiad nie przyjdzie i go nie przesłucha”.

     Wszyscy powinniśmy już wiedzieć, że za każdym głosem, który się odezwie, zawsze znajdzie się ktoś inny, kto powie, że się myli lub kłamie. Cała bitwa walczą kreacjoniści, ponieważ społeczność naukowa usłyszy argumenty tylko z jednej „ręki”.  Szczerze mówiąc, to samo można często powiedzieć o tych, którzy zostali wychowani w wierze w Boga, nigdy nie słuchając tego, w co wierzą ewolucjoniści. Nie żeby to była wojna, ale jak pokonać opozycję, jeśli nie rozumieją swojego wroga?  Więc wstajemy i próbujemy przeanalizować dowody, poznać materiał i sprawdzić, co przedstawiają wszystkie dane dla każdej możliwej hipotezy na stole. Jest wielu ewolucjonistów, którzy stali się kreacjonistami tylko dlatego, że zauważyli, że ludzie nie zajmują się uczciwą nauką. Nie potwierdzają wszystkich dostępnych danych, a nawet nie biorą pod uwagę ich. Celowo ignorują to, co jest sprzeczne z ich z góry przyjętymi uprzedzeniami, a to dlatego, że nie chcą takiego wyniku z jakichkolwiek osobistych powodów, jakie mogą mieć przeciwko opozycji. Innymi słowy, zmuszają dane, aby pasowały do tego, co chcą, aby były prawdziwe. Często otwarcie przyznają, że nienawidzą idei odpowiadania przed wyższą siłą moralną.

     Wielu z nas widziało aż nadto dowodów na to, że Biblia poza pracą Rona Wyatta jest bardzo silna w naszej wierze. Tak czy inaczej, jeśli chodzi o szukanie dowodów potwierdzających, niezwykle ważne jest, aby być tak prawdomównym, jak to tylko możliwe. Wyobraź sobie, że ktoś przedstawił niezliczone dowody w sprawie podczas rozprawy sądowej, ale ława przysięgłych jest nadal niezdecydowana, ponieważ jest stronniczy. Oskarżony widzi, że prawie przekonali ich do swoich roszczeń, ale są zmęczeni, nie podoba im się to, kim jesteś i po prostu chcą to zrobić. W chwili słabości oskarżony postanawia, że powiem tylko szybkie kłamstwo, to go uciszy i wszyscy możemy już z tym skończyć. Wyobraź sobie, co się stanie, gdy to kłamstwo zostanie ujawnione, wstrząśnie tym, jak czują wiarygodność wszystkich innych ważnych dowodów, które przedstawili, mimo że ogromne ilości dowodów nadal istnieją i są ważne. Sprawiałoby to, że czuliby się, jakby musieli przez to wszystko wrócić, ponieważ nie ufają już oskarżonemu. Ile innych kłamstw udało ci się ominąć? Wszyscy są już zmęczeni zajmowaniem się tą sprawą i na pewno nie chcą przechodzić przez to wszystko od nowa. Po prostu podejmą decyzję i zapomną o wszystkim, co zostało przedstawione. Przyjmą to jedno kłamstwo i wykrzyczą je z dachów, aby przeciągnąć twoje imię przez błoto. Nie chcą twojego Boga i nigdy nie chcieli twojego dowodu.

 

     Nigdy nie zapominaj, że zwykle rozmawiamy z ludźmi, którzy już mają uprzedzenia. Co więcej, w naszych szkołach publicznych od najmłodszych lat uczono ludzi o ewolucji Darwina, o czym opowiadają niemal każdy film dokumentalny w telewizji. Niemal zawsze włączają się do rozmowy przekonani, że kreacjoniści są typem ludzi, którzy myślą życzeniowo lub łatwo dają się oszukać.

     W przypadku Rona Wyatta i jego ustaleń wiele osób wystąpiło przeciwko niemu. Nazywają go, jego rodzinę i wszystkich członków jego załogi kłamcami. Zdarzyło się to nawet w chrześcijańskiej społeczności kreacjonistów. Ron Wyatt jest człowiekiem i jest całkowicie zdolny do kłamania o swoich odkryciach lub robienia tego samego, co ewolucjoniści i wysyłają wszystko, co chcą, aby przetestować. Ron przedstawił wiele bardzo dobrych dowodów, a nawet wysłał je do testów zewnętrznych, oczywiście nie mamy możliwości dowiedzenia się, co wysłał. Jeśli kłamie, zaniósł swoje kłamstwa do grobu, a jego rodzina je podtrzymuje. Wiele z tego, co znalazł w Arabii Saudyjskiej, ludzie już o tym wiedzieli, po prostu poszedł i pokazał zachodnią kulturę, ponieważ my o tym nie wiedzieliśmy.  Wiele osób nawet wyszło, aby sprawdzić, czy to prawda.  Inni ludzie rzeczywiście znaleźli te kule siarki, jonizację termiczną, wieże pomnikowe w miejscu Sodomy i Gomory oraz wiele dowodów na istnienie Żydów wokół proponowanej góry Synaj. Pojawiły się nawet zdjęcia tych niezwykłych struktur koralowych, które wyraźnie mają bardzo nienaturalne kształty. Kształty bardzo do złudzenia przypominają kształty kół egipskich rydwanów i znajdują się na dole proponowanego „Morza trzcin”.

 

     Wielu innych również odwiedziło to miejsce arki i powiedziało, że nie ma dowodów, które można by znaleźć, ale jeszcze nie spotkałem nikogo, kto nazwałby go kłamcą, aby udowodnić, że miejsce arki również jest kłamstwem. Widziałem tylko sporadyczny artykuł mówiący, że tam nic nie ma, i absolutnie nie dostarczył żadnych dowodów. Może nie chcą powstrzymać ludzi od dochodzenia do wiary, skoro tak doszli do wiary? Jednak to też jest błędne. Kłamstwo z właściwych powodów jest nadal złe. Kiedy kłamstwo zostaje odkryte, wstrząsa fundamentami wiary dla ogólnej prawdy, którą starają się wspierać. Zwłaszcza, jeśli inni ludzie przyszli znaleźć wiarę poprzez to kłamstwo. Poczują się zdradzeni i oszukani i prawdopodobnie będą kwestionować wszystko, gdy się tego dowiedzą.

     Witryna Arki jest dobrym przykładem niekompletnych danych z obu stron sporu. Zdecydowanie istnieje dobry powód, aby to zbadać, ale zawsze musimy być ostrożni, zachowując ścisłą podstawę poparcia. Zawsze będą istniały sprawy, które nie są jeszcze załatwione. Jeśli nie czujesz się komfortowo w podejmowaniu decyzji na dany temat, nie decyduj się na konkluzje. Niech sprawa pozostanie otwarta i idź kopać, aż będziesz zadowolony. Niektóre z miejsc, w których znalazłem najgłębszą wiarę, to miejsca, w których myślałem, że zamierzam ujawnić fałszywe twierdzenia. Twierdzenia, które wydawały się zbyt fantastyczne, aby mogły być prawdziwe. Kiedy ludzie są już stronniczy, zwykle obawiają się podjąć ten krok, aby dowiedzieć się, czy to prawda, czy nie. Dzieje się tak dlatego, że chcą, aby przekonania, które przyjęli, były prawdziwe, nie chcą widzieć niczego, co mogłoby z tym zepsuć. Jeśli jednak chcesz tylko prawdy, to świetnie! To jest początek znajdowania prawdziwych odpowiedzi. Pamiętaj tylko, aby być jak najdokładniejszym i nie rzucać łopatą po dwóch wykopach. Idź zobaczyć, co możesz znaleźć i zbadaj to, kiedy to znajdziesz. Jeśli to prawda, to musi pozostawić pewne wzorce dowodowe.  

     Kiedy ludzie zajmują się nauką, powinni faktycznie postępować zgodnie z naukową metodą i mieć pewność, że włączyli uczciwą grupę kontrolną oraz podać swoje dane i dokładne metody. Na przykład w przypadku arki nie wszyscy mamy skanery do penetracji gruntu ani nie mamy pojęcia, jak powinien wyglądać normalny grunt, gdy używamy jednego z tych urządzeń. Skąd mamy wiedzieć, jakie są powszechne zdarzenia, które pojawiają się w normalnym gruncie, poza tym, że mówią nam tylko, że jest wyjątkowy? . Jest to czas, w którym grupa kontrolna jest tym małym dodatkowym krokiem, który ma na celu umocnienie naszej wiary w jej odkrycia, oferując zamknięte i kontrolowane przykłady do porównania. Czy nie byłoby miło, gdyby każdy przedstawiony ciężar dowodu został uzyskany zgodnie z naukową metodą. Oczywiście nadal polegamy na tym, że mamy zaufanie do materiału pochodzącego z serwisu, a metody testowania są zgodne z prawdą.  Trudna prawda jest taka, że czasami musimy po prostu iść i zobaczyć to na własne oczy.

Poszukiwanie góry Synaj

     Poszukiwania góry Synaj zależą od miejsca, w którym naród żydowski przekroczył Morze Czerwone, czyli Morze Trzcin. Toczy się debata między tym, które z tych słów jest właściwym wyborem, jak zobaczysz, oglądając niesamowite filmy „Patterns of Evidence”. Jedno jest pewne, w Arabii Saudyjskiej znaleziono całą masę bardzo interesujących dowodów.

     Rząd Arabii Saudyjskiej umieścił wokół tych miejsc bardzo solidne, wysokie i kolczaste ogrodzenia z drutu kolczastego z groźbami śmierci, jeśli przekroczysz je bez pozwolenia. W okolicznych skałach znajduje się wiele petroglifów.  Obrazy wyryte w tych skałach są obrazami wskazującymi, że naród żydowski tam był. Na przykład menory, pismo protosynejskie czytające „Jahwe”, żydowskie kamienie na głowach, są też ołtarze ofiarne, wizerunki byka, studnie wodne odpowiadające dokładnym numerom i umiejscowieniom w Biblii itp. Jest tam wyraźnie za dużo do szczotkowania wyłączony. Wystarczy spojrzeć na ten film dostarczony przez:

https://discoveredsinai.com

Przeprawa przez Morze Czerwone

     Biblia zawiera jedne z najbardziej niesamowitych wydarzeń, o których kiedykolwiek pisano.  Przejście przez Morze Czerwone, Sodoma i Gomora, Arka Noego i Wielki Potop, Mury Jerycha, itd., itd. Konsekwencje tych historii skłaniają do myślenia: jeden z nich. Gdzie to wszystko?

     Jak już zauważyłeś w tej sekcji, jest tak wiele dowodów, że jest to przytłaczające. Wybór przykładów do umieszczenia na tej stronie był trudny, ponieważ jest ich tak wiele, czytaj dalej i oglądaj, ponieważ wciąż jest więcej ekscytujących rzeczy.

 

     Biblia mówi, że cała armia została uwięziona pod morzem, wiemy co to za morze i nikt nigdy niczego nie znalazł?

Wręcz przeciwnie, oto kilka linków na ten temat.

http://www.wnd.com/2012/06/rydwany-w-morze-czerwonym-niepodważalne-dowody/

http://creationoutreach.com/id68.html

http://www.arkdiscovery.com/red_sea_crossing.htm

Lokalizacja na górze Synaj, góra Mojżesza, ołtarz, złoty cielec, Exodus, Dziesięć Przykazań, Midian, Arabia 29:15

     Jeśli kliknąłeś powyższe linki i przeglądałeś strony internetowe, możesz zobaczyć, że na rafie jest kilka bardzo interesujących kształtów, których rafy nigdy nie mają kształtu, szczególnie w tym morzu, gdzie rafy nie są zbyt duże. Jak również oczywiste koło od wozu, jak pokazano w lewym górnym rogu. Te ponownie pochodzą ze strony internetowej Rona Wyatta.

     Nałożyli obraz komputerowy wewnątrz rafy, aby pokazać, co uważa się, że znajduje się wewnątrz chronionej rafy. Jeśli kwestionujesz, czy Ron Wyatt kłamie na ten temat, istnieje czynnik, który pomoże nam to rozważyć. Znalazł te rzeczy przed czasami lepszych programów do obrazowania wideo. Wszystko, co znalazł, znajduje się na prawdziwej „Tape”, nie jest cyfrowe i nie mieli możliwości tworzenia realistycznych fałszywych obrazów, jak teraz. Jego odkrycia są dobrze udokumentowane.

„Potop Noego a epos o Gilgameszu” 14:10

Od czasu do czasu ktoś przytoczy to, co usłyszał o eposie Gilgamesza. Niektórzy sądzili, że pismem klinowym było wcześniejsze pisanie, ale tak nie jest, jak widać w filmach Patterns of Evidence. Filmy te pokazują, że istnieją formy starożytnego pisma hebrajskiego, które poprzedzają pismem klinowym. Często te komentarze pochodzą od ludzi, którzy nie czytali Biblii ani Epopei, ale po prostu uciekają ze słyszenia z jakiegoś programu w telewizji, ale to właśnie stąd pochodzą interpretacje rozległych form i pogłoski, czyż nie.

Nie ma nic złego w zapinaniu pasów i czytaniu rzeczy dla siebie. To z pewnością znacznie ułatwia sprawę, gdy przychodzi czas na podjęcie decyzji między kłamstwem a prawdą zmieniającą życie. Ten film „Potop Noego kontra epos o Gilgameszu” wykonuje fantastyczną robotę uderzając tego olbrzyma prosto między oczy. Wchodzi również w bardzo fascynujący temat, jak wiele starożytnych i nadal używanych chińskich znaków zostało uformowanych przez opowieści biblijne.

 

Bóg dokonał niesamowitych rzeczy w każdym aspekcie życia, nie bądź drapakiem powierzchni, który nigdy nie kopie wystarczająco głęboko, aby mieć poważną wiarę. Te rzeczy są wszędzie, jeśli chcesz je zdobyć.

 

https://genesisapologetics.com

Ta strona zawiera więcej tematów, niż jakakolwiek osoba ma pytania.

Wykonują niesamowitą robotę i bardzo polecam to przejść.

Sodoma i Gomora

brimstone-and-fire-Sodom.jpg
sodom and gomorrah map.jpg

Całe dwa miasta zostały doszczętnie spalone przez spalanie siarki (siarki). Nie każdy ma rozumienie chemii w głębi umysłu, ale gdy spalana jest siarka, staje się ona bardzo gorąca i może stopić skały płonące z temperaturą do 2750 stopni Fahrenheita. Nie trzeba dodawać, że ta historia na pewno pozostawi po sobie ślad! Więc gdzie to jest? Z pewnością powinniśmy go znaleźć, biorąc pod uwagę ilość map i literatury na temat układu terenu w tamtych czasach.

Rodzaju 19: 23-28

Zanim Lot dotarł do Soaru, słońce wzeszło nad krajem. Wtedy Pan spuścił deszcz płonącej siarki na Sodomę i Gomorę - od Pana z niebios. W ten sposób zburzył te miasta i całą równinę, niszcząc wszystkich mieszkających w miastach - a także roślinność na ziemi.   Ale żona Lota obejrzała się i stała się słupem soli. Następnego dnia wczesnym rankiem Abraham wstał i wrócił na miejsce, na którym stał przed Panem. Spojrzał w dół na Sodomę i Gomorę, na całą ziemię równiny i ujrzał gęsty dym unoszący się z ziemi, podobny do dymu z pieca .

Sodom & Gomorrah

„Potop Noego a epos o Gilgameszu” 14:10

Tutaj są na południowym krańcu Morza Martwego. Skąd wiemy, że to w rzeczywistości są plamy? Ich lokalizacja jest dobrze udokumentowana biblijnie i ponownie w książce Flawiusza Flawiusza, i są pokryte białym popiołem i prawie czystą siarką, aw miastach są bardzo ugotowane, stworzone przez człowieka formacje, w tym zigguraty, sfinksy, okna, łukowate drzwi i ściany, które widzieliśmy już wcześniej, znane jako „podwójne mury miasta Kananejczyków”.

Na ścianach skał widoczne są wiry wskazujące, że ekstremalnie gorący pożar spalił powierzchnie skał w wyniku termicznej jonizacji, która wystąpiła w celu uzyskania tego znanego efektu. Na tym obszarze są też tysiące małych grudek wtopionych w skałę, a wokół nich pierścienie oparzeń. Po rozłupaniu granulek zawiera w sobie czystą niespaloną siarkę.

Joel Kramer Sulphur balls.jpg
Joel Kramer.jpg

Visit Joel Kramer's YouTube Chanel, and website for more great stuff!

Expedition Bible - YouTube

Expedition Bible – Experience and Learn!

Jak uzyskać ŻYCIE WIECZNE

według Biblii

Wierz w swoim sercu, że Jezus jest Panem i że Bóg wskrzesił go z martwych.

Ogłoś to ustami, a będziesz zbawiony.

Jeśli uważasz, że Jezus jest twoim Zbawicielem, bądź wdzięczny! W e're wraca do domu do miejsca, w którym 1 Koryntian 2: 9 dzieje!

        Ale jak napisano: Oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani nie weszło do serca człowieka, co przygotował Bóg tym, którzy go miłują.

Jeśli nie jesteś całkiem pewien, że Jezus jest twoim Zbawicielem, złóż swoje serce na kończynie. Nikt nawet nie musi wiedzieć, że to powiedziałeś, Bóg wie. Nic Cię to nie kosztuje, jest bardzo łatwe, nagrodą jest życie wieczne, po prostu poświęć chwilę, aby uwierzyć,

Jezus jest tym, za kogo się podaje.

Nawet jeśli nic się nie wydarzyło, nadal jesteś w tym samym miejscu, w którym byłeś wcześniej. Ryzyko vs. nagroda to łatwa decyzja.

Jana 3: 12-21

        Jeżeli powiedziałem wam o sprawach ziemskich, a wy nie wierzycie, jakże uwierzycie, jeśli powiem wam o sprawach niebieskich? Nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, nawet Syn Człowieczy, który jest w niebie. I jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba wywyższyć Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy , kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne . Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat, aby potępił świat; ale aby świat przez niego mógł być zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; ale kto nie wierzy, już jest potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A to jest potępienie, że światłość przyszła na świat, a ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światło, ponieważ ich uczynki były złe. Każdy bowiem, kto czyni zło, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego czyny nie zostały ujawnione. Ale kto postępuje zgodnie z prawdą, zbliża się do światła, aby jego uczynki zostały ujawnione, że są wykonane w Bogu.

Dz 11: 16-18

Wtedy przypomniałem sobie, co powiedział Pan: „Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. „Jeśli więc Bóg dał im ten sam dar, który dał nam, którzy uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa, kim jestem, żeby myśleć, że mogę stanąć na drodze Boga?” Kiedy to usłyszeli, nie mieli już żadnych zastrzeżeń i chwalili Boga, mówiąc: „Tak więc nawet poganom Bóg dał skruchę, która prowadzi do życia”.

Dz 19: 1-5

Kiedy Apollos był w Koryncie, Paweł udał się w głąb kraju i dotarł do Efezu. Tam znalazł kilku uczniów i zapytał ich: „Czy otrzymaliście Ducha Świętego, kiedy uwierzyliście?”

Odpowiedzieli: „Nie, nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty”.

Dlatego Paweł zapytał: „Jaki więc chrzest przyjąłeś?”

„Chrzest Janowy” - odpowiedzieli.

Paweł powiedział: „Chrzest Jana był chrztem pokuty. Powiedział ludziom, aby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, czyli w Jezusa ”. Słysząc to, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa.

Rzymian 10: 9-10

Jeśli wypowiesz ustami: „Jezus jest Panem” i uwierzysz w swoim sercu, że Bóg wskrzesił go z martwych, zostaniesz zbawiony . Albowiem sercem wierzycie i jesteście usprawiedliwieni, a ustami wyznajecie wiarę i jesteście zbawieni.

Efezjan 2: 8-9

Albowiem łaską jesteście zbawieni przez wiarę i to nie z was; jest to dar Boży, a nie uczynki, aby nikt się nie chlubił.

Efezjan 1: 13-14

Ty także zostałeś włączony do Chrystusa, gdy usłyszałeś przesłanie prawdy, ewangelię twojego zbawienia. Kiedy uwierzyliście, zostaliście w Nim naznaczeni pieczęcią , obiecanym Duchem Świętym, który jest depozytem gwarantującym nasze dziedzictwo aż do odkupienia tych, którzy są w posiadaniu Boga - ku chwale Jego chwały.

Mateusza 7:21

„Nie każdy, kto mi mówi:„ Panie, Panie ”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz tylko ten, kto spełnia wolę mego Ojca, który jest w niebie”.

Jaka jest wola Ojca?

Jana 6: 39-40

„A wolą tego, który mnie posłał, jest, abym nie stracił nikogo ze wszystkich, których mi dał, ale wskrzeszę ich w dniu ostatecznym. Albowiem wolą mojego Ojca jest, aby każdy, kto patrzy na Syna i w Niego wierzy, miał życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym ”.

 

Jeśli chcesz litości, okaż litość.

Szerz nowinę

„List miłosny Boga do Ciebie” 9:58

bottom of page